Rozmaryn to świetny środek do pielęgnacji włosów i skóry. Jest jednym z naturalnych sposobów leczenia łojotokowego zapalenia skóry. Poznaj jego właściwości i dowiedz się, jak go stosować.
Rozmaryn lekarski – podstawowe informacje
Rozmaryn lekarski to gatunek wiecznie zielonego krzewu, dziko rosnący w basenie Morza Śródziemnego, a współcześnie uprawiany w wielu krajach świata. Od dawna używany jest jako roślina lecznicza z uwagi na zawartość olejków eterycznych i kwasu rozmarynowego. Jest również popularną przyprawą, a także ozdobną rośliną pokojową. Rozmaryn jest szeroko wykorzystywany w przemyśle spożywczym, perfumeryjnym, kosmetycznym, a także farmaceutycznym.
Sprawdź jak rozpoznać objawy łojotokowego zapalenia skóry
Rozmaryn – właściwości i działanie
Rozmaryn ma wyjątkowe właściwości, które sprawiają, że jest to świetny środek wspomagający walkę z infekcjami, trądzikiem i łojotokiem. Ma silne działanie przeciwzapalne i antybakteryjne. Oczyszcza skórę i łagodzi stany zapalne, podrażnienia czy swędzenie. Co istotne przy łojotokowym zapaleniu skóry i łupieżu, rozmaryn ogranicza ilość sebum wytwarzanego przez gruczoły łojowe i przyspiesza odnowę komórek skóry. Ponadto stosowany na skórę głowy stymuluje krążenie, odżywia cebulki włosowe i pobudza je do wzrostu.
Rozmaryn lekarski – gdzie go znaleźć i jak używać?
Rozmaryn do użytku domowego przy łojotokowym zapaleniu skóry jest dostępny w wielu formach.
- Na rynku można znaleźć wodę rozmarynową, inaczej hydrolat rozmarynowy, który powstaje w wyniku destylacji parą wodną liści rozmarynu. Hydrolat może być bezpośrednio rozpylany czy wcierany w oczyszczoną skórę lub aplikowany za pomocą wacika kosmetycznego. Może być także dodatkiem do kosmetyków własnej produkcji czy gotowych szamponów, odżywek, masek do włosów i innych produktów pielęgnacyjnych. Podobnie może być stosowany również naturalny olejek rozmarynowy.
- W sklepach dostępne są także ziołowe płukanki, dedykowane osobom o problematycznej skórze głowy. Rozmaryn lekarski jest także częstym składnikiem różnych produktów do włosów – odżywek, szamponów, mieszanek olejowych lub ziołowych wcierek do skóry głowy. Są to najczęściej produkty wzmacniające, normalizujące wydzielanie sebum i oczyszczające skórę głowy, co jest niezbędne przy łojotokowym zapaleniu skóry.
- Preparaty na bazie rozmarynu lekarskiego można przygotować także samodzielnie. Po zakupieniu rozmarynu, najlepiej takiego kupionego w sklepie zielarskim, należy 2-3 łyżki liści zalać dwiema szklankami wrzątku. Płukanka powinna parzyć się przez około 10-15 minut. Po upływie tego czasu napar należy ostudzić i odcedzić, a następnie można użyć go do ostatniego spłukania włosów po ich umyciu.
Rozmaryn – czy istnieją przeciwskazania do stosowania?
Rozmaryn jest ogólnie uważany za bezpieczną roślinę, może jednak powodować reakcje alergiczne. Dlatego wprowadzając rozmaryn do pielęgnacji skóry powinno przeprowadzić się próbę uczuleniową, stosując preparat na małym obszarze skóry. Nie należy nakładać na ten obszar innych kosmetyków. Wskazany czas obserwowania tej okolicy to 24 godziny, aby przekonać się, że nie występuje podrażnienie, zaczerwienienie lub alergia.
Regularne stosowanie płukanki z rozmarynu lekarskiego może przynieść świetne efekty, należy jednak pamiętać o nawilżaniu włosów, na przykład odżywkami, gdyż płukanki mogą lekko przesuszać włosy, a także nieznacznie przyciemniać ich naturalny kolor.
Warto skonsultować wprowadzenie rozmarynu do swojej pielęgnacji ze swoim lekarzem, na przykład dermatologiem.
Rozmaryn lekarski – podsumowanie
Rozmaryn może znacznie zredukować objawy łojotokowego zapalenia skóry i poprawić wygląd włosów. Jest on dostępny w wielu formach na rynku, co sprawia, że można dobrać sposób leczenia do swoich potrzeb.
Bibliografia:
1. Błażejewska, A., i in. (2016). Właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze ekstraktów roślinnych oraz ich zastosowanie w stomatologii – przegląd piśmiennictwa. Stomatologia Współczesna; vol. 23, nr 2, 2016, 54-57.
2. Gantner, M., Stokowska, A., (2015). Nie tylko przyprawy przedłużają trwałość mięsa. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego. 2015, nr 1, 86-90.
3. Hać-Szymańczuk, E., i in. (2009). Ocena aktywności przeciwbakteryjnej olejku eterycznego, wyciągu wodnego oraz preparatu handlowego z rozmarynu lekarskiego. BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLII, 2009, 3, str. 979 – 984.
4. Kardas, M., (2016). Naturalne przyprawy roślinne – skład chemiczny i właściwości prozdrowotne. Charakterystyka przypraw. Przemysł Spożywczy, 2016, T. 70, nr 12, 36-40.
