Jakie są objawy łojotokowego zapalenia skóry?

Łojotokowe zapalenie skóry to przewlekła dermatoza, która najczęściej ujawnia się na owłosionej skórze głowy, twarzy czy klatce piersiowej. Jej objawy bywają mylone z łupieżem lub podrażnieniem, ale w rzeczywistości to choroba wymagająca specjalnej pielęgnacji i kontroli dermatologicznej. 

Rumień, tłuste łuski, uporczywy świąd czy okresowe zaostrzenia – to tylko część symptomów, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Sprawdź, po czym rozpoznać ŁZS i kiedy warto sięgnąć po pomoc specjalisty.

Co to jest łojotokowe zapalenie skóry?

Łojotokowe zapalenie skóry jest przewlekłą i nawracającą chorobą zapalną skóry, która rozwija się w obrębie obszarów bogatych w gruczoły łojowe, takich jak owłosiona skóra głowy, twarz, klatka piersiowa czy plecy. Nie jest to choroba zakaźna ani wynik braku higieny, lecz zaburzenie o złożonym podłożu. Kluczową rolę w jej powstawaniu odgrywa nadmierna aktywność gruczołów łojowych oraz obecność drożdżopodobnego grzyba Malassezia furfur (znanego również jako Pityrosporum ovale), który kolonizuje powierzchnię skóry i nasila proces zapalny.

ŁZS występuje w różnych grupach wiekowych, najczęściej jednak obserwuje się je u niemowląt (w postaci tzw. ciemieniuchy) oraz u dorosłych między 30. a 60. rokiem życia. Badania wskazują, że częściej dotyka mężczyzn, co wiąże się z wpływem androgenów, zwłaszcza testosteronu, na aktywność gruczołów łojowych. Choroba przebiega z okresami remisji i zaostrzeń, co sprawia, że stanowi długotrwały problem dermatologiczny.

Skoro już wiemy, czym jest łojotokowe zapalenie skóry, przyjrzyjmy się bliżej sygnałom, jakie wysyła nasze ciało, aby zasygnalizować jego obecność.

Jakie są najczęstsze objawy łojotokowego zapalenia skóry?

Najczęstsze objawy łojotokowego zapalenia skóry obejmują rumieniowo-złuszczające zmiany skórne, czyli zaczerwienione plamy pokryte tłustymi łuskami. Łuski mają barwę białą lub żółtą i często przylegają do powierzchni skóry, tworząc obraz charakterystyczny dla tej choroby. Zmianom zwykle towarzyszy świąd skóry, którego nasilenie bywa zróżnicowane – od łagodnego dyskomfortu po silne uczucie swędzenia.

Najczęściej opisuje się objawy w obrębie obszarów bogatych w gruczoły łojowe. Do typowych lokalizacji należą:

• skóra głowy – z widocznym złuszczaniem przypominającym łupież,
  
• twarz – szczególnie okolice czoła, brwi, nosa i fałdów nosowo-wargowych,
  
• klatka piersiowa i plecy – w centralnej części tułowia,
  
• fałdy skórne – np. pod piersiami, w pachwinach czy za uszami.
  

Objawy mogą różnić się intensywnością i wyglądem w zależności od miejsca występowania oraz stopnia zaawansowania choroby, ale w każdym przypadku stanowią wyraźny sygnał przewlekłego stanu zapalnego skóry.

Charakterystyczne objawy to jedno, ale jak dokładnie wyglądają zmiany skórne, które powinny wzbudzić naszą czujność?

Jak wyglądają zmiany skórne w łojotokowym zapaleniu skóry?

Zmiany skórne w łojotokowym zapaleniu skóry mają charakter rumieniowo-złuszczający – na tle zaczerwienionej skóry pojawiają się tłuste łuski o barwie białej lub żółtawej, które przylegają do naskórka niczym drobne płatki. W początkowej fazie choroby dominują niewielkie ogniska zapalne z delikatnym łuszczeniem, które z czasem mogą rozszerzać się i obejmować większe powierzchnie.

W bardziej zaawansowanych stadiach obserwuje się wysięk surowiczy, a nawarstwiony naskórek tworzy trudną do usunięcia skorupę przypominającą żółte strupy. Skóra w tych miejscach bywa cieplejsza w dotyku, co wskazuje na toczący się proces zapalny. Niekiedy powierzchnia zmian staje się szorstka i podrażniona, co dodatkowo potęguje dyskomfort pacjenta.

Jednym z najczęstszych miejsc, gdzie zmiany te dają o sobie znać, jest owłosiona skóra głowy. Sprawdźmy, jakie konkretne objawy tam występują.

Jakie objawy ŁZS występują na skórze głowy?

Objawy łojotokowego zapalenia skóry na owłosionej skórze głowy obejmują tłuste, żółto szare łuski, które ściśle przylegają do powierzchni i często tworzą trudne do usunięcia strupy. Na tle skóry widoczne są koliste ogniska rumieniowe, wyraźnie odgraniczone od zdrowych fragmentów, co odróżnia ŁZS od zwykłego łupieżu. Towarzyszy im często świąd skóry głowy, nasilający się przy nasilonym łojotoku.

Włosy w przebiegu choroby stają się mocno przetłuszczające się, ponieważ gruczoły łojowe pracują nadmiernie. To dodatkowo utrudnia pielęgnację i sprawia, że standardowe szampony przeciwłupieżowe pozostają nieskuteczne. Właśnie dlatego łupież tłusty obserwowany w ŁZS należy traktować jako objaw przewlekłej dermatozy, a nie tylko problem estetyczny.

Choroba często nie ogranicza się do skóry głowy i lubi „przenosić się” na twarz. Zobaczmy, jak objawia się w tej wrażliwej okolicy.

Jakie objawy łojotokowego zapalenia skóry pojawiają się na twarzy?

Objawy łojotokowego zapalenia skóry na twarzy obejmują przede wszystkim ogniska rumieniowo-złuszczające pokryte tłustymi łuskami, które umiejscawiają się w charakterystycznych obszarach. Na czole często tworzy się tzw. korona łojotokowa – pas zaczerwienionej i łuszczącej się skóry przebiegający wzdłuż linii włosów. W obrębie brwi obserwuje się zaczerwienienie i złuszczanie naskórka, które może prowadzić do przerzedzenia włosków.

W fałdach nosowo-wargowych zmiany przybierają postać wyraźnie odgraniczonych, rumieniowych plam z nawarstwionymi, tłustymi łuskami. Równie często zajęta jest okolica skrzydełek nosa, gdzie dochodzi do przewlekłego zaczerwienienia i złuszczania. U części pacjentów choroba obejmuje także brzegi powiek, prowadząc do zapalenia tej delikatnej okolicy.

Objawy na twarzy są szczególnie uciążliwe nie tylko ze względu na dyskomfort fizyczny, ale również z powodu widoczności zmian, które mogą wpływać na samopoczucie i relacje społeczne.

Widoczne zmiany to jedno, ale czy towarzyszy im również uporczywe swędzenie? To pytanie zadaje sobie wielu pacjentów.

Czy łojotokowe zapalenie skóry powoduje swędzenie?

Swędzenie to jeden z kluczowych objawów łojotokowego zapalenia skóry. Świąd skóry występuje u większości pacjentów, a jego nasilenie bywa różne – od lekkiego dyskomfortu po uporczywe swędzenie, które zakłóca codzienne funkcjonowanie. Objaw ten nasila się szczególnie w warunkach wzmożonego pocenia się, np. podczas wysiłku fizycznego czy w ciepłym otoczeniu.

Drapanie zmian prowadzi do powstawania przeczosów, czyli powierzchownych zadrapań naskórka. Z czasem mogą one przekształcać się w nadżerki, które stają się wrotami dla infekcji bakteryjnych. Powstaje wówczas mechanizm błędnego koła: świąd wywołuje drapanie, drapanie uszkadza skórę, a uszkodzona skóra nasila stan zapalny i świąd.

Świąd często idzie w parze z innym charakterystycznym objawem – łuszczeniem się skóry. Jak dokładnie ono przebiega w przebiegu ŁZS?

Jak wygląda łuszczenie się skóry przy ŁZS?

Łuszczenie się skóry przy łojotokowym zapaleniu skóry ma charakter typowy i pozwala łatwo odróżnić tę dermatozę od innych chorób. Na powierzchni zmian pojawiają się tłuste łuski o barwie żółtawej lub białawej, które często układają się w formie żółtych płatków skóry. Niekiedy dochodzi do tworzenia się grubych, nawarstwionych strupów, mocno przylegających do podłoża i trudnych do mechanicznego usunięcia.

Paradoks ŁZS polega na tym, że mimo nadmiaru łoju i wyraźnego łojotoku, złuszczający się naskórek może sprawiać wrażenie, jakby skóra była przesuszona. To zjawisko wynika z zaburzenia bariery hydrolipidowej, która nie chroni prawidłowo przed utratą wilgoci. W efekcie pacjenci obserwują jednocześnie oznaki tłustej i suchej skóry, co utrudnia codzienną pielęgnację i bywa źródłem frustracji.

Objawy te wyglądają nieco inaczej u najmłodszych pacjentów. Sprawdźmy, jak łojotokowe zapalenie skóry manifestuje się u niemowląt.

Jakie są objawy łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt?

Objawy łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt znane są potocznie jako ciemieniucha. Pojawiają się zwykle między 2. a 10. tygodniem życia, najczęściej na owłosionej skórze głowy, gdzie tworzą się grube, tłuste łuski o barwie żółtawej lub szaro żółtej, mocno przylegające do naskórka. Zmiany mogą stopniowo rozprzestrzeniać się na czoło, brwi, okolice uszu, szyję, a u niektórych dzieci także w okolicę pieluszkową w postaci wyprysku łojotokowego.

W przeciwieństwie do dorosłych pacjentów, ŁZS u niemowląt nie powoduje silnego świądu ani bólu, co odróżnia je np. od atopowego zapalenia skóry. Choć obecność żółtych strupków bywa dla rodziców niepokojąca, zmiany te nie stanowią dla dziecka większego dyskomfortu i zwykle z czasem ustępują.

Niezależnie od wieku pacjenta, jednym z najbardziej widocznych objawów jest zaczerwienienie skóry. Jaką formę przybiera ono w ŁZS?

Czy łojotokowe zapalenie skóry powoduje zaczerwienienie skóry?

Zaczerwienienie skóry w postaci rumienia jest jednym z podstawowych objawów łojotokowego zapalenia skóry. Ogniska rumieniowe mogą przyjmować różne nasilenie – od delikatnych, różowych przebarwień po intensywnie czerwone plamy, które wyraźnie odcinają się od zdrowej skóry.

Rumień stanowi swoiste tło dla innych objawów, zwłaszcza dla łuszczenia się naskórka. To właśnie na zaczerwienionej skórze pojawiają się tłuste, żółtawe łuski i strupy. Nasilenie zaczerwienienia zmienia się w zależności od fazy choroby, czynników środowiskowych czy nasilenia stanu zapalnego.

Zaczerwienienie i łuski często pojawiają się w bardzo specyficznych miejscach na twarzy, takich jak okolice brwi i rzęs. Jakie objawy tam dominują?

Jakie objawy występują w okolicach brwi i rzęs?

Objawy łojotokowego zapalenia skóry w okolicach brwi i rzęs obejmują łuszczenie skóry wokół oczu oraz powstawanie drobnych, tłustych łusek na powierzchni brwi. Nierzadko pojawiają się też żółtawe strupy nad łukami brwiowymi, przypominające zmiany obserwowane na skórze głowy. Towarzyszy im zaczerwienienie skóry i uczucie dyskomfortu, które może być szczególnie dokuczliwe ze względu na wrażliwość tej okolicy.

ŁZS w obrębie oczu może prowadzić do zapalenia brzegów powiek (blepharitis). Objawia się ono podrażnieniem, zaczerwienionymi powiekami oraz obecnością tłustych łusek u nasady rzęs. Tego typu zmiany rzadko występują w izolacji – zwykle są częścią szerszego obrazu choroby obejmującego inne partie twarzy.

Kolejnym newralgicznym punktem na mapie twarzy jest nos. Zobaczmy, jak choroba objawia się w jego okolicach.

Czy ŁZS powoduje objawy w okolicy nosa?

Okolice nosa to jedna z najczęstszych lokalizacji łojotokowego zapalenia skóry. Zmiany obejmują przede wszystkim fałdy nosowo-wargowe oraz skórę wokół skrzydełek nosa. W tych miejscach obserwuje się zaczerwienienie skóry z wyraźnie odgraniczonymi ogniskami zapalnymi, na których pojawiają się tłuste, żółtawe łuski.

Łuszcząca się skóra nosa często tworzy obraz przewlekłego stanu zapalnego, a objawy w tym rejonie są szczególnie uciążliwe ze względów estetycznych – znajdują się w centralnej części twarzy i są trudne do ukrycia. Właśnie dlatego pacjenci często odczuwają nasilony dyskomfort psychiczny w związku z obecnością zmian łojotokowych w tej lokalizacji.

Równie często zmiany chorobowe kryją się w mniej widocznym, ale bardzo charakterystycznym miejscu – za uszami.

Jakie objawy łojotokowego zapalenia skóry występują za uszami?

Łojotokowe zapalenie skóry za uszami to częsta, choć często początkowo niedostrzegana postać choroby. W fałdach zausznych pojawiają się tłuste, żółtawe łuski i strupy osadzone na tle zaczerwienionej skóry. Zmiany te mogą obejmować także małżowiny uszne, gdzie prowadzą do złuszczania i podrażnienia naskórka.

W tej okolicy charakterystycznym objawem są pęknięcia i bolesne rozpadliny skóry, powstające w zgięciu za uchem. Towarzyszy im często swędzenie oraz dyskomfort, który powinien zwrócić uwagę pacjenta na tę mniej widoczną, a istotną lokalizację zmian.

Wiemy już wiele o wyglądzie zmian i ich lokalizacji, ale czy łojotokowe zapalenie skóry może również boleć lub powodować pieczenie?

Czy łojotokowe zapalenie skóry powoduje ból lub pieczenie?

Ból i pieczenie skóry nie należą do typowych objawów łojotokowego zapalenia skóry, którego dominującym symptomem pozostaje świąd. Mogą się jednak pojawić w określonych sytuacjach – zwłaszcza wtedy, gdy skóra jest silnie podrażniona na skutek drapania, stosowania nieodpowiednich kosmetyków lub w przypadku wtórnego nadkażenia zmian.

Dolegliwości bólowe najczęściej dotyczą miejsc, gdzie powstają rozpadliny i pęknięcia skóry, np. za uszami. Z kolei pieczenie skóry bywa związane z nasilonym stanem zapalnym, ale nie jest objawem dominującym. To raczej konsekwencja uszkodzenia naskórka i dodatkowego podrażnienia niż samego procesu chorobowego.

Skupmy się teraz ponownie na jednym z najbardziej charakterystycznych elementów tej dermatozy – łuskach. Jak dokładnie wyglądają z bliska?

Jak wyglądają łuski w łojotokowym zapaleniu skóry?

Łuski w łojotokowym zapaleniu skóry mają charakterystyczny wygląd, który odróżnia je od innych dermatoz. Są zazwyczaj tłuste, woskowate i mocno przylegające do skóry, przybierając barwę od białej po żółtawą. Mogą występować w postaci drobnych fragmentów przypominających łupież tłusty, ale w bardziej zaawansowanych stadiach tworzą nawarstwione łuski, które z czasem układają się w większe płaty.

W wielu przypadkach dochodzi do powstania twardej, trudnej do usunięcia „skorupy”, która odróżnia ŁZS od typowego, suchego łupieżu. W przeciwieństwie do łuszczycy, w której łuski są suche, srebrzystobiałe i łatwiej odchodzą od powierzchni skóry, w ŁZS dominuje ich tłusty, oleisty charakter, wynikający z nadprodukcji łoju i zaburzonego złuszczania naskórka. Próby mechanicznego usuwania łusek często kończą się podrażnieniem skóry i nasileniem stanu zapalnego.

Poza głową i twarzą, choroba ta często atakuje również tułów. Zobaczmy, jakie objawy daje na klatce piersiowej.

Jakie objawy ŁZS występują na klatce piersiowej?

Łojotokowe zapalenie skóry na klatce piersiowej najczęściej lokalizuje się w centralnej części tułowia, zwłaszcza w okolicy mostka, gdzie skóra jest bogata w gruczoły łojowe. Zmiany obejmują także przestrzeń między łopatkami oraz obszar wzdłuż kręgosłupa, tworząc charakterystyczną „rynnę łojotokową”.

Objawy mają postać czerwonych plam o wyraźnie odgraniczonych brzegach, które pokrywają się białymi lub żółtymi łuskami. Niekiedy przybierają one kształt okrągłych lub owalnych ognisk, co może prowadzić do mylnej diagnozy, np. z łupieżem pstrym. Łuszczenie skóry na tułowiu w przebiegu ŁZS jest tłuste i mocno przylegające, co odróżnia je od innych dermatoz.

Jednym z najbardziej niepokojących pytań, zwłaszcza gdy choroba dotyka skóry głowy, jest to o jej wpływ na włosy. Czy ŁZS może powodować ich wypadanie?

Czy łojotokowe zapalenie skóry powoduje wypadanie włosów?

Nie każde łojotokowe zapalenie skóry prowadzi do utraty włosów, ale przewlekły stan zapalny skóry głowy może z czasem wywołać wypadanie włosów i ich przerzedzenie. Dochodzi do tego głównie w sytuacjach, gdy zmiany są długo nieleczone i nasilone. Stan zapalny skóry głowy osłabia mieszki włosowe, a dodatkowe mechaniczne uszkodzenia – np. przeczosy powstałe w wyniku drapania – potęgują ryzyko utraty włosów.

Zjawisko to bywa określane mianem łysienia łojotokowego i choć nie jest typowym, wczesnym objawem ŁZS, to stanowi jego możliwą konsekwencję w zaawansowanym przebiegu. Dobra wiadomość jest taka, że odpowiednie leczenie i pielęgnacja skóry głowy pozwalają zahamować proces oraz zapobiec trwałemu uszkodzeniu mieszków włosowych.

ŁZS jest chorobą nawrotową, co oznacza, że ma okresy zaostrzeń i remisji. Jak rozpoznać, że właśnie wchodzimy w ten gorszy etap?

Jakie są objawy zaostrzenia łojotokowego zapalenia skóry?

Zaostrzenie łojotokowego zapalenia skóry to okres, w którym dochodzi do wyraźnego pogorszenia stanu skóry. Objawia się ono nasileniem rumienia, intensywniejszym świądem oraz wzmożonym łuszczeniem naskórka. Zmiany stają się bardziej rozległe, mogą obejmować nowe obszary ciała i spowodować większy dyskomfort.

Nawroty choroby często wywołują określone czynniki wyzwalające, takie jak:

• stres i długotrwałe napięcie emocjonalne,
  
• zmiany hormonalne, np. w okresie dojrzewania lub andropauzy,
  
• nieodpowiednia dieta, obfitująca w tłuszcze nasycone i alkohol,
  
• zanieczyszczenia środowiskowe i klimatyzacja, które przesuszają skórę,
  
• infekcje przebiegające z gorączką, osłabiające odporność.
  

Zaostrzenie choroby to dynamiczny proces, który wymaga szczególnej uwagi, ponieważ nieleczone może prowadzić do utrzymywania się przewlekłego stanu zapalnego.

Skoro mówimy o zaostrzeniach, warto zadać sobie pytanie – jak bardzo intensywne mogą być objawy ŁZS w najgorszych momentach?

Jak intensywne mogą być objawy ŁZS?

Nasilenie objawów łojotokowego zapalenia skóry bywa bardzo zróżnicowane – od łagodnych zmian po ciężki przebieg choroby. W lekkiej postaci ogranicza się zwykle do niewielkiego łuszczenia i zaczerwienienia, które mogą przypominać łupież.

W zaawansowanym stadium objawy stają się znacznie bardziej dokuczliwe. Na skórze tworzą się rozległe zmiany skórne, a tłuste łuski układają się w grube, nawarstwione skorupy trudne do usunięcia. Intensywny świąd może być tak silny, że zakłóca codzienne funkcjonowanie i sen. W najcięższych przypadkach pojawiają się bolesne pęknięcia skóry (rozpadliny) oraz nadżerki, które sprzyjają wtórnym zakażeniom.

Każdy pacjent doświadcza innego stopnia nasilenia objawów, jednak nawet łagodne postacie ŁZS nie powinny być bagatelizowane ze względu na przewlekły i nawrotowy charakter choroby.

Intensywność objawów często zależy nie tylko od indywidualnych predyspozycji, ale także od pory roku. Czy ŁZS ma charakter sezonowy?

Aby poradzić sobie z uporczywymi objawami łojotokowego zapalenia skóry, kluczowe jest połączenie odpowiedniej pielęgnacji z codziennymi nawykami wspierającymi zdrowie skóry. Warto unikać agresywnych detergentów i kosmetyków z alkoholem, które osłabiają barierę ochronną, a zamiast tego sięgać po łagodne preparaty o działaniu przeciwzapalnym, nawilżającym i regulującym wydzielanie sebum. Regularne oczyszczanie skóry z nadmiaru łoju i zanieczyszczeń, stosowanie lekkiej diety przeciwzapalnej oraz redukcja stresu mogą znacząco zmniejszyć ryzyko nawrotów. W codziennej pielęgnacji pomocne są specjalistyczne dermokosmetyki Seborh, które zostały opracowane z myślą o skórze z ŁZS – łagodzą podrażnienia, wspierają równowagę mikroflory i ułatwiają kontrolę nad objawami choroby.

Czy objawy łojotokowego zapalenia skóry zmieniają się sezonowo?

Łojotokowe zapalenie skóry ma charakter sezonowy, a nasilenie objawów wyraźnie zmienia się w zależności od pory roku. Najczęściej dochodzi do pogorszenia stanu skóry jesienią i zimą, kiedy powietrze w ogrzewanych pomieszczeniach staje się suche, a skóra jest pozbawiona naturalnej ochrony słonecznej. Dodatkowo brak ekspozycji na światło dzienne sprzyja osłabieniu bariery skórnej i zwiększa aktywność grzybów Malassezia, co nasila zmiany chorobowe.

Z kolei latem u wielu pacjentów obserwuje się poprawę, co wiąże się z korzystnym wpływem promieniowania UV, które działa przeciwzapalnie i ogranicza rozwój drożdżopodobnych mikroorganizmów. W cieplejszych miesiącach skóra jest lepiej wentylowana, a kontakt ze świeżym powietrzem sprzyja jej regeneracji.

Właśnie dlatego osoby z ŁZS powinny zachować szczególną czujność w okresie jesienno-zimowym i dostosować pielęgnację skóry do zmieniających się warunków atmosferycznych.

Choć w większości przypadków ŁZS można kontrolować odpowiednią pielęgnacją i leczeniem, istnieją sytuacje, które wymagają natychmiastowej interwencji specjalisty. Kiedy należy udać się do lekarza?

Kiedy objawy łojotokowego zapalenia skóry wymagają pilnej konsultacji lekarskiej?

Objawy łojotokowego zapalenia skóry w większości przypadków można kontrolować samodzielnie, jednak istnieją sytuacje, które wymagają pilnej konsultacji lekarskiej. Do wizyty u dermatologa powinny skłonić tzw. objawy alarmowe, czyli:

• bardzo nasilone i rozległe zmiany skórne, które nie reagują na pielęgnację domową ani preparaty dostępne bez recepty,
  
• oznaki wtórnej infekcji bakteryjnej lub grzybiczej – nasilony ból, ropny wysięk, przykry zapach,
  
• obecność bolesnych pęknięć skóry (rozpadlin) i nadżerek, które utrudniają gojenie,
  
• znaczne wypadanie włosów, sugerujące powikłania przewlekłego stanu zapalnego,
  
• niepewna diagnoza, kiedy istnieje ryzyko pomylenia ŁZS z innymi dermatozami, np. łuszczycą lub atopowym zapaleniem skóry.
  

Samodiagnoza i leczenie domowe mają swoje granice. Wizyta u dermatologa pozwala nie tylko potwierdzić rozpoznanie, ale także dobrać najskuteczniejsze leczenie specjalistyczne, które ograniczy nawroty i poprawi komfort życia pacjenta. Lekarz jest w tym przypadku kluczowym sojusznikiem w walce z chorobą.

Podsumowanie

Łojotokowe zapalenie skóry to choroba przewlekła i nawrotowa, której objawy – od rumienia i tłustych łusek, po uporczywy świąd i okresowe zaostrzenia – mogą znacząco obniżać komfort życia. Mimo że nie zagraża zdrowiu, wymaga świadomego podejścia i systematycznej pielęgnacji. 

Kluczowe jest stosowanie łagodnych preparatów oczyszczających i nawilżających, unikanie czynników drażniących oraz wsparcie skóry odpowiednią dietą i redukcją stresu. W codziennej pielęgnacji warto sięgać po specjalistyczne dermokosmetyki, takie jak linia Seborh, które wspierają równowagę mikroflory skóry, łagodzą podrażnienia i pomagają kontrolować objawy choroby. 

Regularna obserwacja stanu skóry i konsultacje z dermatologiem pozwalają skuteczniej radzić sobie z ŁZS i ograniczać nawroty, niezależnie od pory roku czy nasilenia symptomów.

O autorze

Iga Sztukowska - Kosmetolog

Absolwentka Kosmetologii na AWFiS w Gdańsku, Specjalizuje się w pielęgnacji skóry problematycznej oraz tworzeniu receptur dermokosmetyków opartych na składnikach aktywnych o udokumentowanym działaniu. Jej pasją jest wspieranie osób zmagających się z problemami skórnymi – tak, aby mogły cieszyć się zdrową skórą i większą pewnością siebie. W pracy łączy wiedzę z zakresu kosmetologii i technologii produkcji kosmetyków, tworząc skuteczne i świadome rozwiązania pielęgnacyjne. Stale poszerza swoją wiedzę, aby nadążać za najnowszymi trendami i badaniami w dziedzinie dermatologii i kosmetologii.